Język oromski (język Galla, Oromo)
Oromo, znany również jako Afaan Oromo i Oromiffa, jest językiem afroazjatyckim należącym do kuszyckiej gałęzi rodziny języków afroazjatyckich. Jest to makrojęzyk używany przez prawie 40 milionów ludzi w Etiopii, Kenii, Somalii, Erytrei i Dżibuti, co czyni go czwartym najczęściej używanym językiem Afryki po hausa, arabskim i suahili. Jest to formalny prowincjonalny język roboczy w regionie Oromia w Etiopii, jednym z dziewięciu zróżnicowanych etnicznie regionów tego kraju. Jest używany przez około 25,5 miliona ludzi jako lingua franca (Ethnologue). Oromo nie mógł być używany w szkole, mediach i życiu publicznym w dwudziestym wieku, najpierw pod rządami Haile Selassie, a następnie przez komunistyczną administrację, która nastąpiła po jego upadku. Oromo jest obecnie zatrudniony w regionalnej i krajowej administracji rządowej, krajowym biznesie oraz w mediach drukowanych i elektronicznych. Jest to środek nauczania w klasach 1-8 i jest nauczany zarówno w szkołach średnich, jak i na wyższych uczelniach. W 1992 roku Oromo został uznany za etiopski język literacki. Chociaż wszyscy Oromowie wierzą, że mówią tym samym językiem, różnice geograficzne sprawiają, że niektóre warianty są dla siebie niezrozumiałe. Oprócz różnic fonologicznych istnieją różnice w wymowie i słownictwie. Na przykład dialekty etiopskie przejęły liczne słownictwo z języka amharskiego, podczas gdy dialekty kenijskie zapożyczyły wiele słów z języka suahili i angielskiego. West Central Oromo i Borana-Arsi-Guji to dwa najważniejsze warianty. Oromo, podobnie jak inne języki kuszyckie, ma większość sylab zakończonych samogłoską. System gramatyczny Oromo jest bardzo skomplikowany i posiada wiele cech charakterystycznych dla innych języków kuszyckich, takich jak bycie językiem fleksyjnym, który faworyzuje postpozycje zamiast przyimków. Słownictwo Oromo ma pochodzenie kuszyckie, ale język zawiera również wiele zapożyczeń z języków amharskiego, arabskiego, portugalskiego, francuskiego, angielskiego i nilo-saharyjskiego, np. biro „biuro” z francuskiego lub kitaaba „książka” z arabskiego.