Język serbski (cрпски, srpski) – jedna z czterech uregulowanych odmian języka serbsko-chorwackiego, której forma standardowa oparta jest na dialekcie sztokawskim. Używana głównie przez Serbów i Czarnogórców w Serbii, Czarnogórze, Bośni i Hercegowinie oraz w innych krajach.
Standard serbski, podobnie jak chorwacki i bośniacki, powstał w wyniku rozbicia języka serbsko-chorwackiego. Standardy te są na tyle do siebie podobne, że rozmówcy nie mają problemów ze wzajemnym zrozumieniem.
Dość niełatwa jest sytuacja, jeśli chodzi o alfabet serbski. W Serbii używane są równolegle dwa alfabety — wukowica na bazie cyrylicy oraz gajewica. Począwszy od 2006 roku wukowica jest oficjalnym alfabetem używanym przez urzędy państwowe. W powszechnym obiegu jest jednak również alfabet łaciński. Łacinki używa 65% mieszkańców między 20 a 29 rokiem życia (cyrylicy – 18%) i 57,8 osób po czterdziestce.