Język turecki

Języki (klasyfikacja genetyczna):  języki uralo-ałtajskie > języki ałtajskie > języki tureckie> języki oguzyjskie > języki zachodniooguzyjskie > język turecki.

Usługi tłumaczenia z języka tureckiego i na język turecki

Biuro Tłumaczeń VEROLING wykonuje tłumaczenia z polskiego na język turecki, jak również tłumaczenia pisemne i ustne z języka tureckiego na polski.

Ze względu na intensywną współpracę gospodarczą i kulturową pomiędzy Turcją a Polską istnieje duże zapotrzebowanie na tłumaczenie dokumentów z języka tureckiego.
Zakup nieruchomości, wyjazdy biznesowe, konferencje i targi — to wszystko sprawia, że popularne wśród klientów są usługi tłumaczenia ustnego podczas konferencji i targów, tłumaczenia techniczne, tworzenie kampanii SEO oraz PPC.
Jeżeli chodzi o tłumaczenia pisemne z i na język turecki, zazwyczaj wystarczą te zwykłe (niepoświadczone), lecz w przypadku, gdy klient ma dokumentację urzędową, wykonujemy tłumaczenia przysięgłe (uwierzytelnione) z/na język turecki.

Biuro Tłumaczeń VEROLING oferuje usługi tłumaczenia na język turecki oraz z języka tureckiego — w Krakowie, Warszawie i całym kraju.

Język turecki bierze swój początek w Azji Środkowej. Najwcześniejszym alfabetem tureckim były tzw. runy tureckie. Po przyjęciu w 950 roku islamu przez tutejszych mieszkańców, odczuwalny był mocny wpływ języka arabskiego oraz perskiego. W Imperium Osmańskim (1299 – 1922) językiem urzędowym była mieszanka tureckiego, perskiego oraz arabskiego (język osmański).

Po utworzeniu Republiki Tureckiej wskutek reformy Mustafy Kemala Atatürka z 1928 roku wprowadzono alfabet turecki, oparty o alfabet łaciński. Składa się z 29 liter i zawiera specjalne znaki diakrytyczne ç, ğ, ı, ö, ş oraz ü.

W 1932 roku Tureckie Towarzystwo Językowe przeprowadziło reformę, która wyrugowała z języka tureckiego zapożyczenia z perskiego oraz arabskiego, udział których wynosił 60-70%. Przykładowo arabskie tayyare zastąpiono słowem uçak, utworzonym od tureckiego czasownika „uçmak” (latać). Wskutek reformy pokolenie urodzone po roku 1940 rozmawiało w zupełnie innym języku tureckim.

Współczesny język turecki (türk dili, türkçe), a dokładnie jego wersja literacka oparty jest na dialekcie stambulskim.

Ilu użytkowników ma język turecki

Język turecki stanowi ojczysty dla ponad 83 milionów ludzi, co czyni go najbardziej rozpowszechnionym językiem turkijskim.

Turecki używany jest przede wszystkim w Turcji i na Cyprze Północnym, mniejsze skupiska mówiących znajdują się w Iraku, Grecji, Bułgarii, Kosowie, Albanii i w innych częściach Europy Wschodniej. W niektórych regionach Macedonii i Rumunii ma status języka oficjalnego. W Kazachstanie i Uzbekistanie rozmawiają w nim Turcy meschetyjscy zesłani przez Stalina w 1944 r.
Turecki jest używany także przez wielu imigrantów w Europie Zachodniej, zwłaszcza w Niemczech (3,2 mln osób, czyli 3,7% populacji Niemiec).

Język turecki ma wiele wspólnego z językiem azerskim (w odróżnieniu od języka tureckiego azerski zachował ogromną liczbę pożyczeń z języka farsi), turkmeńskim, tatarskim, baszkirskim i in.

Cechą wyróżniającą język turecki jest harmonia samogłoskowa i silna aglutynacyjność.

Bardzo ciekawym zagadnieniem jest szyk zdania w języku tureckim.
Podstawowy szyk zdania to podmiot–dopełnienie–orzeczenie. Czyli czasownik zawsze znajduje się na końcu zdania. Bardzo to utrudnia życie tłumaczom literatury, którzy muszą wykazywać się rozległą wiedzą nie tylko na temat gramatyki, ale też historii itd. W przeciwnym razie mniej doświadczony tłumacz, gubiąc się w długich zdaniach, może uwypuklić mniej istotne fakty, co zniekształci sens oryginału.
Na szczęście jest to mniej odczuwalne, jeżeli chodzi o tłumaczenia ustne z i na język turecki. Turcy nie mają w zwyczaju przerywać innym, tym bardziej że mogą nie zrozumieć przez to sensu wypowiedzi.

Nie rozróżnia się klasy rzeczownikowej ani rodzaju gramatycznego. Istnieje silne rozgraniczenie w tytułowaniu osób („ty” – „wy”) oraz rozbudowany system wyrazów grzecznościowych.

Ciekawostki o Turcji, Turkach i języku tureckim

• Bizancjum, Konstantynopol, Stambuł. To jedyne miasto na świecie, które było stolicą trzech imperiów – rzymskiego, bizantyjskiego i tureckiego, a ponadto znajdujące się jednocześnie na dwóch kontynentach;
• Najwyższy szczyt Turcji to góra Ararat, wzmiankę o której można znaleźć w Biblii (przypowieść o Arce Noego);
• Nazwiska tureckie pojawiły się dopiero w 1934 roku. Wcześniej Turcy posługiwali się wyłącznie imionami;
• Pierwszy na świecie uniwersytet powstał właśnie w Turcji;
• Turcy bardzo dużo palą, dlatego na każdym kroku wiszą tabliczki zakazujące palenia;
• Poza tym Turcy piją bardzo dużo herbaty, a w ciągu dnia potrafią wypić nawet 10 filiżanek;
• Sprzedawcy tureccy starają się sprezentować klientowi więcej towaru, niż ten zamówił (i za który płaci). Kupujesz dwa kilogramy brzoskwiń, prawie na pewno trzeci otrzymasz gratis;
• Uścisk dłoni w Turcji jest znacznie słabszy niż na Zachodzie;
• Turcy uwielbiają się targować. Robią to nawet negocjując własną pensje z kierownictwem;
• To Turcja, a nie Holandia jest ojczyzną tulipanów;
• Święty Mikołaj, znany również jako Santa Claus, był biskupem Miry, czyli obecnego Demre w południowej Turcji;
• Turecki jest językiem fonetycznym. Wszystkie słowa się wymawiają tak samo, jak piszą;
• Choć współczesny alfabet turecki opiera się na łacince, brakuje w nim liter Q, W oraz X. Posiada je za to w swoim alfabecie język kurdyjski. Przedstawiciel mniejszości kurdyjskiej może otrzymać zakaz otrzymania dokumentów, jeśli jego imię lub nazwisko zawierają ww. litery;
• Esperanto bazuje na gramatyce języka tureckiego;
• Turcja może pochwalić się aż 9000 gatunków roślin, z których aż 3000 to endemity (dla porównania – w całej Europie mamy, odpowiednio, 11500 oraz 2750)!
• W Turcji znajdują się dwa z siedmiu cudów świata — Świątynia Artemidy w Efezie (Artemizjon) oraz Mauzoleum w Halikarnasie (Bodrum);
• Na powitanie Turcy dwukrotnie dotykają się policzkami. W niektórych prowincjach robią to skroniami.